Dojrzewanie nastolatków. Temat dosyć szeroko rozwinięty, mający podłoże psychologiczne. Artykuł opisuje dojrzewanie nastolatków. Zawiera opis przejawów i sposobów na porażenie sobie z tym. Dojrzewanie ma podłoże psychologiczne nie każdy nastolatek musi popaść w nałogi czy też uciekać z domu. Okres dojrzewania jest indywidualny.
Problemem dla każdego rodzica jest gdy jego nastoletnie dziecko przestaje chcieć z nim rozmawiać. Niestety okres dojrzewania jest bardzo burzliwy i wielu nastolatków popada wtedy w nałogi zwłaszcza jeśli sytuacja w domu jest nie najciekawsza. Co zrobić i od czego zacząć aby nastolatek widział w nas nie tylko rodzica ale również przyjaciela czy kumpla? Postaram się przekazać porady w tym artykule.
Często nastolatków w okresie dojrzewania porównuje się do bomby z opóźnionym zapłonem. Dlaczego? Ponieważ nigdy nie wiemy kiedy powiemy lub zrobimy coś co spowoduje że „bomba” wybuchnie. Nastoletnie dzieci często chcą nam pokazać swoją odrębność i manifestować swoją odmienność. Na to wpływ ma wiele czynników często poznanie nowego kolegi który staje się autorytetem czy też wtargniecie kogoś w strefę uczuciowo -emocjonalną sprawia że zachodzą diametralne zmiany w jego zachowaniu.
Możemy spróbować terapii jeśli nie umiemy sami sobie poradzić ze zbuntowanym nastolatkiem. Jednak nie zawsze nasze dziecko będzie chciało się zgodzić na podjęcie wspólnej terapii. Możemy wtedy spróbować rozmową i prośbą choć nie zawsze przyniesie to zamierzony efekt. Bo wtedy dziecko może jeszcze bardziej się od nas oddalić. Najważniejszą rzeczą jaką możemy zrobić dla swojego dziecka to uzbroić się w cierpliwość. Bunt nastolatka jest wpisany w naturę człowieka podobnie jak ząbkowanie czy raczkowanie. Cierpliwość zawsze pomaga.
Nie możemy też spełniać każdej zachcianki naszego nastolatka, możemy pozwolić mu na popełnienie błędów jednak nigdy nie wiemy czy nie obróci się to przeciwko nam. Najlepszym rozwiązaniem jest rozmowa, choć nigdy nie wiadomo jakie skutki przyniesie i czy poprawi relacje z dzieckiem czy też znacząco pogorszy.
Każdy chce jak najlepiej dla swojego dziecka niestety dojrzewanie każdy nastolatek przechodzi inaczej u jednych jest bardzo dynamiczne innych przechodzi delikatnie w sposób mało zauważalny. Jednak ważne jest to by dziecko czuło naszą obecność coś w rodzaju tarczy ochronnej. Może kiedy popełni błąd i przyjdzie do nas zobaczy w nas kogoś w rodzaju sojusznika a nie wroga.
Artykuł powstał dzięki portalowi dodaj ogłoszenia
